Tek

Arsanın ortasında tek başına dikili duran evde, tek kişilik  yatağında uyuyan adam tek başına uyandı. Bu tam bir uyanma sayılmazdı aslında çünkü adamın  gözünün açılmasıyla acılı biri inilti eşliğinde kapanması bir olmuştu. Bir gün daha başlıyordu adam için yapması gerekip de yapmayacağı işlerin pişmanlıklarıyla dolu koskocaman bir gün daha. Evdeki  pencereyi örten perdeden sızan güneş ışınları göz kapağına hücum ederken artık uyanma vaktinin geldiğini biliyordu adam. Şimdi ise işin en zor kısmı başlıyordu onun için, ayağa kalkması gerekiyordu. Bugünkü yapacağı işlerin sıkıcı olmalarından başka ortak noktası da ne yazık ki hepsini yapmak için iki ayağı üzerinde dikili olması gerektiğiydi. Neyse ki adam bir metot geliştirmişti bunun için. O kadar uzun zamandır sıkıcı işler için uykusunu bölüyordu ki bir uzman bile sayılabilirdi artık bu uykudan uyanma müessesinde. İlk önce gözlerini sımsıkı yumdu ve kendisini bugün yataktan hiç kalmayacağı üzerine inandırdı. Bütün vücudunu bu kararıyla birlikte bir rahatlama dalgası sararken hemen sinsice planın ikinci aşamasını uygulamaya başladı. Geceleyin üzerinde sıyırdığı yorganı el yordamıyla bulup sonra da boğazına kadar çekti. Yatağın içindeki sıcaklık artarken artık uyuyamayacağını biliyordu. Nitekim öylede oldu. Sıcaktan bunalan uykulu benlik artık yataktan kalkmaya hazırdı. Evin içindeki tek sandalyeye oturdu, odadaki tek masanın üzerindeki tek eşya olan sigara paketinden bir tek sigara aldı her daim cebinde olan çakmağı çıkardı ve tek çakışta yaktı .Sigaranın dumanını pencere pervazında tek başına duran şarap şişesine üflerken artık güne başlamaya hazırdı.